liekeinkaapstad.reismee.nl

De eerste weken in Kaapstad!

Wauw wat is het hier mooi! Ik ben hier nu een bijna 3 weken en ik heb al zoveel meegemaakt! Na een lange reis van 25 uur kwamen we 's middags aan in Kaapstad. Karin (iemand van de organisatie) haalde Suus en mij op van het vliegveld en zij heeft ons daarna naar ons huis gebracht. We wonen samen met een aantal huisgenoten in een groot huis, waarin Suus en ik een slaapkamer delen. Die dag heeft Karin ons de belangrijkste winkels laten zien in de stad. Suus en ik vonden het toch wel belangrijk om onze kamer 'eigen' te maken, dus besloten we om de feestslingers, die Suus eigenlijk had meegenomen voor mijn verjaardag, gelijk op te hangen. Het is nu elke keer een feestje als je onze slaapkamer binnenloopt :). Die avond kwamen alle huisgenoten thuis en stelden zij voor om een Braai (soort van BBQ) te houden met elkaar. dit was natuurlijk super gezellig!! Dat weekend hebben we leuke tripjes gemaakt. Eerst zijn we naar Robbineiland geweest. Dit is het eiland waar Nelson Mandela heeft vastgezeten. Dit was echt heel indrukwekkend om te zien! Ik vond het best wel erg om te zien dat 'political prisoners' een zwaarder bestaan hadden op dat eiland dan gewone prisoners die bijvoorbeeld vastzaten voor moord. Het was heerlijk weer die dag, dus om een half uur op de boot te zitten is dan helemaal niet erg :). De volgende dag zijn we met een paar huisgenoten naar 'Boulders Beach' geweest. Dit is een strand waar pinguïns rondlopen. Dit was zo gaaf!! Natuurlijk probeerde we de perfecte selfie te maken met die beesten, maar zij dachten er iets anders over geloof ik... Ik moet wel zeggen dat alles een heel stuk anders gaat hier in Zuid-Afrika. Bijvoorbeeld worden je boodschappen door iemand ingepakt bij de kassa. Vervolgens loopt er iemand met je mee naar de auto en die zet alles in je kofferbak en ruimt je karretje op. Daarna wordt je ook nog eens uit je parkeerplek begeleid, omdat het heel druk is. Dit alles doen zij in de hoop dat ze geld krijgen van ons... en natuurlijk ben ik een gulle gever, dus ben niet beroerd om een paar rand te geven aan deze mensen ;)
Twee keer in de week komt er een schoonmaakster langs in ons huis die alles van top tot teen schoonmaakt. Ook hier merk je verschil.. Zij loopt de hele dag in huis schoon te maken en het tempo is te vergelijken als dikke stront in een trechter. Maargoed, ze is wel heel lief. In de eerste week merkte ik dat mijn lattenbodem stuk was en toen de klusjes man bij ons was, vroeg hij of hij dit kon maken.. Hij zuchtte diep en zij: I'll fix that next week! Maar daar was Lieke Aalderink natuurlijk niet van gediend en die begon een pruillipje op te zetten. De man lachte wat en zei: 'Alright, I'll do it now...... Uiteindelijk is die beste man in totaal 10 minuten bezig geweest om mijn bed te repareren. Zo gaat het dus met alles... alles wordt hier uitgesteld.. Nu heb ik hier ook best wel een handje van, maar dit slaat echt alles :).

Ook op stage maak ik van alles mee. Suzanne en ik lopen stage bij CAFDA (kinderbescherming). Suzanne en ik maken workshops voor deze organisatie, zodat zij dit in de toekomst kunnen gebruiken op scholen. Ook mogen wij zelf workshops gaan geven op scholen. Om een beetje kennis te maken met de verschillende gebieden waarin CAFDA werkzaam is, zijn we een aantal keer mee geweest op huisbezoeken. De huizen die in de gebieden staan waar CAFDA werkzaam is, zijn amper huizen te noemen. Het zijn een paar golfplaten die tegenelkaar aanstaan. Het is heftig om met deze huisbezoeken mee te gaan want je komt er nare dingen tegen.. Je moet bijvoorbeeld niet raar opkijken als je ineens oog in oog staat met mensen die zwaar onder invloed zijn van drugs en niet in staat zijn om een formulier te ondertekenen. Ook moet je niet verbaasd zijn als je kinderen in auto's ziet rijden, die eigenlijk op school moeten zitten. Laat ik de honden niet vergeten die maar 3 poten hebben, omdat kinderen in de buurt touw om de pootjes heen knopen. Kinderen die op hun 10e al verslaafd zijn aan Crystal Meth lijkt hier ook niemand raar van op te kijken. Ik kan zo nog wel even doorgaan. Kortom het is een indrukwekkende stage!
Wat ik misschien nog wel het indrukwekkendste vind om te zien, is de zwart-blank verhouding hier. Als Suus en ik door de buurten gaan van CAFDA (voor huisbezoeken), worden we veel aangestaard, er wordt gefluisterd als we langslopen en er wordt veel gewezen. Dit vond ik een hele rare ervaring. Laatst moesten wij op kantoor even op twee 'donkere' kindjes passen op ons kantoor, en het eerste wat ze zeiden tegen ons toen ze binnenkwamen: 'you are white!'. Kinderen zijn dit niet echt gewend, omdat er weinig blanken zijn in deze gebieden van Kaapstad. Dit zelfde maken wij mee als we naar de scholen gaan in deze buurt. Onze begeleider vertelde dat dit kwam doordat er geen één blanke woont in deze gebieden. Dus zodra er wel twee jonge blanke dames rondlopen, valt dit op natuurlijk. Maargoed al met al kijk ik mijn ogen hier uit en elke dag is weer vol met nieuwe uitdagingen. Natuurlijk zitten Suus en ik ook veel op kantoor, omdat we bezig zijn met het maken van een workshop. Onze eerste workshop zal gaan over voeding. Deze gaan wij 8 maart geven op twee verschillende scholen. Toen wij een gesprek hadden met een leraar op school, gaf ze aan dat onze workshop niet langer dan 45 minuten mag duren, omdat de kinderen misschien dan vervelend worden en racistisch worden. Niet op een negatieve manier, maar net wat ik zei: ze zijn hier niet echt blanken gewend dus dan worden daar vast wel grapjes over gemaakt. Maar zat ik weer met een bek vol tanden naar haar verhaal te luisteren hierover. Gelukkig gaan er begeleiders en Social Workers met ons mee. Dus we zijn niet alleen tijdens onze workshop. In de buurt waar wij wonen zijn de mensen van verschillende 'rassen'. Wij wonen in een veilige buurt gelukkig.

Ook zijn we al naar het Cape Town Stadion geweest. Cape Town City speelde tegen Orlando Pirates. Ik ben niet echt een voetbal liefhebber, maar ik vond het té gek om hier te zijn! Er hangt hier een leuke leuk sfeer. Veel afrikanen zijn aan het dansen en aan het zingen. Het is zeker een groot feest. Ook zijn we naar een rugby wedstrijd geweest. Dit was ook heel leuk om een keer mee te maken. Ik moet wel zeggen dat er wel een verschil was qua sfeer. In het voetbal stadion was er een veel gezelligere sfeer en bij de rugby was het iets agressiever. Toen we in de rij stonden om het stadion in te komen kwamen er kinderen en volwassenen, naar ons toe en smeekten ons om hun kaartje te betalen. Dit zal je altijd meemaken in Zuid-Afrika… Suus en ik hebben ook een eigen auto hier en als we bij het stoplicht staan zijn er ook altijd mensen die naar je auto lopen en je iets proberen te verkopen. Raar idee is het wel. Maar we houden onze deuren altijd op slot bij het stoplicht. Laatst stond ik ’s avonds voor een restaurant en toen kwam er een man met een baby op zijn arm naar mij toe die vroeg of ik zijn taxi terug kon betalen want anders moest hij zo ver lopen. Hij zei dat hij net met zijn gezin uit het ziekenhuis kwam, omdat de baby ziek was. Toen ik opzij keek zag ik een vrouw zitten met drie kinderen die op straat lagen te slapen.. Ik blijf het toch een lastige keuze vinden of ik deze mensen geld moet geven of niet. Dit komt omdat er zoveel mensen ons steeds om geld vragen bij evenementen. Ik vertelde hem dat ik geen geld had en liep naar binnen. Natuurlijk ging ik mij hier schuldig om voelen, want zo ben ik gewoon. Ik zei tegen Suus dat als we zouden vertrekken naar huis ik hem alsnog geld zou geven. Eenmaal buiten was de man met zijn gezin ook al weg. Het is allemaal wel apart om mee te maken.

Ik heb deze week voor het eerst gesurft! Het begon allemaal al in de kleedkamers toen ik mijn swimsuit aan moest trekken. Een kwartier later wist ik mijzelf eindelijk in dat ding te hijsen. Ik riep naar Suus, die in een andere kleedhokje zat, dat ik me niet kan voorstellen dat mensen een swimsuit lekker vinden zitten, want ik vond het voor geen meter zitten. Suus riep terug dat ik me swimsuit even aan haar moest laten zien. Ik liep dus in me swimsuit naar haar kleedhokje, toen suus me eenmaal zag begon ze keihard te lachen. Het bleek dat ik me swimsuit verkeerd om aan had. Oeps........ Nouja ik kon niet zeggen dat ik verbaasd was dat dit mij gebeurde. Ik baalde wel, want dat zou betekenen dat ik weer een kwartier bezig zou zijn met me lichaam weer opnieuw in dat pak te krijgen. Doordat ik mij bang had laten maken door me huisgenoten, zag ik er best wel tegen op om de zee in te gaan, want ik was bang dat ik zou worden opgegeten door een haai. Maargoed, een Aalderink laat zich natuurlijk niet kennen en we gaan gewoon 'puur op karakter' door. Eenmaal in het water had ik maar besloten dat ik in het ondiepe water bleef in de veronderstelling dat de haaien dan als eerst de mensen die dieper in de zee lagen als eerst zou gaan opeten. Voordat ik de zee inging had ik al een plan bedacht voor het geval ik wel door een haai zou worden gebeten. Simpel: Ik prik me vinger gewoon in zijn oog. Met dat in mijn achterhoofd liep ik dapper de zee in. Suus had me op het strand een paar technieken laten zien over hoe je op een surfbord moet staan. Het zag er zo simpel uit toen ze het voordeed. Maar dit valt dus wel even flink tegen. De rest van de middag heb ik dus mijn tijd vooral besteed aan het vallen van me surfbord en er weer dapper op klimmen en in mijn ooghoek zag ik steeds een lachende Suus. Maar we geven niet op! Ik hoop dat ik aan het einde van dit half jaar kan vertellen dat het me is gelukt om te surfen!

Afgelopen weekend zijn we op onze brakke zondag wezen hiken naar Elephant's Eye! Na een klim van 2 uur kwamen we uitgeput aan op de berg. Het mooie uitzicht was de redelijk zware klimmen waard! Die avond zijn we me het huis uit eten geweest. Bij onze tafel was een karaoke set. En ik ben natuurlijk de beroerdste niet om even een riedeltje te zingen. Vervolgens kwam er meer mensen in de ruimte waar wij zaten. We hebben met deze mensen deze hele avond karaoke gespeeld. Het was zo gezellig dat de ober moest zeggen dat we weg moesten was ze gingen sluiten. Het is leuk dat we veel dingen met het huis samen doen. Dit zorgt voor een gezellige tijd en je hebt nooit heb gevoel dat je alleen bent.
Al met al vind ik het hier geweldig! Het is hier lekker weer en ik begon al aardig bruin te worden. Lekker genieten!

Liefs Lieke!




Reacties

Reacties

Marion

Heey aalderinkje super dat je het zo naar je zin hebt. Leuk om je belevenissen te lezen. En zoals je schrijft hoor je het je ook zeggen !! Haha veel liefs van henno, marion martijn en sandra xxx

Amber

Hey toppertje! Je hebt er een mooi verhaal van gemaakt, geweldig om te lezen!! Ben super benieuwd naar alle verhalen die nog gaan komen en de foto's. Geniet ervan! Dikke kus, ook aan suus :)

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!